เว้นวรรคเรื่องหนักๆ สักหน่อย วันนี้เราคุยกันเรื่องเบาๆ
เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมา (ก.ย.2554) ผมมีโอกาสไปดูหนังเรื่องตำนานสมเด็จพระนเรศวร
ภาค 4 (ล่าสุด) ซึ่งหลายๆ ท่านคงได้ไปดูมาแล้ว
สมเด็จพระนเรศวรเป็นภาคปราบที่มีความเด็ดขาด
เราทราบว่าสุดท้ายพระองค์กู้ชาติได้สำเร็จ ก็เพราะความเด็ดขาดและพระปรีชาสามารถของพระองค์ คราวที่เจ้าเมือง 2 เมืองมีความเห็นทำนองว่าควรอยู่ใต้ปกครองของศัตรูต่อไป
เพื่อไม่ให้เกิดศึกสงครามอันจะเป็นความเดือดร้อนเฉพาะหน้า
พระองค์เห็นว่าความคิดแบบนี้เป็นภัยอันใหญ่หลวงต่อการกู้ชาติ เป็นความคิดที่เข้าข้างฝ่ายศัตรู
โทษของเจ้าเมืองทั้ง 2 คือประหารชีวิต
หรือแม้เจ้าเมืองที่มาอาสาออกรบแต่กลับทำให้พ่ายแพ้แก่ศัตรูอย่างหมดรูป
ก็มีโทษประหารเช่นกัน
สมัยนี้อาจมีความเห็นในการปกครองต่างออกไป
ผมมาคิดเล่นๆ ในเรื่องการปกครองของธาตุธรรม ความคิดของภาคโปรดกับภาคปราบ
ความคิดแบบเจ้าเมืองที่เป็นประเทศราช กับความคิดแบบผู้ปราบที่ต้องการทำให้ธาตุธรรมเป็นเอกราช
ย่อมแตกต่างกัน คล้ายๆ ที่เราเห็นในประวัติศาสตร์ที่สะท้อนออกมาจากภาพยนตร์
หากเป็นเช่นนี้
ใครก็ตามที่ยอมจำนนต่อภาคกิเลส ไม่ว่าจะเป็นสายปิฎก หรือสายทุกข์สมุทัย ยอมรับทุกข์ทุกอย่างที่เขาส่งมา ชนิดไม่ยอมเรียนรู้วิธีต่อสู้ เรามีความ X เป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความ X ไปไม่ได้ ถ้าเป็นความเห็นของภาคปราบ จะเป็นเช่นไร?
คิดเล่นๆ เท่านั้นนะครับ
ความจริงจะเป็นอย่างไร ต้องไปถามผู้ปราบเอาเอง วันนี้เรื่องเบามากเลย
